بررسی زبان بدن حسن روحانی

          مرتضی ساسانی 
            بازدید : 249
          یکشنبه 16 فروردین 1394
           نظرات (0)
        

روزنامه شرق:آخرین ساعات پنجشنبه ١٣فروردین‌ماه رسانه‌های جهان سرخط اخبار خود را به بیانیه هسته‌ای ایران و گروه ١+٥ در لوزان سوئیس و توافق دوطرف اختصاص دادند. روز بعد حسن روحانی که حل مساله هسته‌ای را یکی از برنامه‌های دولت خود اعلام و سرمایه‌گذاری زیادی روی آن کرده ‌بود، مقابل دوربین حاضر شد و درباره آن صحبت کرد. آنچه رییس‌جمهوری در کلام به مردم گفت کاملا واضح و روشن بود اما پیام‌های غیرکلامی در سخنان روحانی وجود داشت که قابل‌تامل است.
رییس‌جمهوری زمانی که درباره عمل به وعده‌های انتخاباتی‌اش، تعامل سازنده با کشورهای جهان و غنی‌سازی در خاک ایران صحبت می‌کرد- که نزدیک به شش‌دقیقه ابتدایی صحبتش را شامل می‌شد- حس خوشحالی را که از حس‌های پایه بشری است در چهره‌اش به‌صورت کامل نشان می‌داد. در تمام این دقایق عضلات گونه‌ها، دور چشم و لب‌های روحانی رو به بیرون باز شده و حالت لبخند و رضایت را به خود گرفته ‌بود. تن صدای او کاملا بدون خش بود و کلمات با طمأنینه همیشگی که مخصوص حسن روحانی است ادا می‌شد و سر کاملا بالا گرفته ‌شده‌ بود. در ادامه سخنرانی زمانی که روحانی در مورد عملکرد جامعه جهانی صحبت می‌کرد، با اشاره به اینکه تحریم‌ها نتوانسته تاثیری بگذارد از حس خشم نسبت به این عمل استفاده کرد. در این دقایق ابروها به سمت بالا و گاه درهم‌کشیده، لب‌ها به سمت داخل رفته و نگاه کاملا خیره بود. این حالت زمانی که روحانی به منتقدان داخلی و خارجی این توافق نیز پاسخ می‌داد کاملا مشاهده می‌شد. در این هنگام مکث‌ها طولانی و صدای نفس از پشت میکروفن شنیده می‌شد، کلمات با سرعت بیشتری ادا شده و تکانه‌های بدنی به سمت چپ و راست شدت گرفت و ابروها و لب‌ها به داخل کشیده ‌شد. این حس در روحانی طی سخنرانی‌ای که انجام می‌داد، فقط دوبار تکرار شد و زمانی که در بخش بعدی گفته‌هایش مردم را خطاب قرار داد و درخواست کرد فعالان اقتصادی پا به میدان بگذارند، یک‌بار دیگر رویه تغییر کرد. در این بخش طمأنینه مخصوص روحانی در ادای کلمات بدون اینکه صدای نفس‌هایش شنیده ‌شود دوباره بازگشت، عضلات صورت و دهان نشانه‌های رضایت و خواهش را به خود گرفت و سر به سمت روبه‌رو قرار گرفت و نگاه به دوربین خیره‌ شد، عضلات لب باز شد و حالت رضایت همراه با صمیمیت را نشان داد.
رفتاری که روحانی در سخنرانی ٢٠دقیقه‌ای از خودش نشان داد، رفتار مبارزه‌جویی بود که طعم پیروزی را چشیده ‌است. او با نگاه خیره، صورتی همراه با رضایت، سر روبه‌بالا و بدنی ثابت و بدون چرخش‌های اضافه رفتار مبارزه‌جویانه‌ای داشت که از پیروزی‌اش صحبت می‌کرد.
رفتار مبارزه‌جویانه و حس‌های خوشحالی و گاهی خشم که در صورت و حرکت‌های روحانی نمود می‌یافت، در ترکیب‌بندی رنگ لباس‌های او نیز کاملا مشخص بود. در زبان بدن، استفاده از رنگ سفید - رنگی که روحانی برای پیراهنش انتخاب کرده‌ بود - نماد صلح و آشتی است، «آبی- سرمه‌ای» - که برای قبا انتخاب کرده ‌بود - رنگ اقتدار است؛ رنگی که فن‌سالاران و عالیرتبگان استفاده می‌کنند و دست‌آخر، رنگ سیاه که برای عبایش انتخاب کرده‌ بود برای بیان وقار و غرور و کسی که بازیگردان است استفاده می‌شود. این تعبیر از سوی دکتر سارا امیرارجمند، طراح بین‌المللی لباس در مصاحبه با نشریه «نقش‌نو» نیز استفاده شده و وی درباره رنگ‌ لباس‌‌های کاترین اشتون، نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی نیز این مساله را مطرح کرده‌ است.
سیاه در ترکیب رنگ‌ها نشان‌دهنده فردی مبارزه‌جوست که بیان می‌کند بازیگردان و تعیین‌کننده بلامنازع سیاست‌هاست. سیاه می‌گوید تسخیر فضا و معماری جدید فضا با من است؛ در صورت تخطی، به‌هم‌زننده این بازی من هستم.
بنابراین آنچه حسن روحانی در زبان بدن خود، در حرکات صورت و بدن و ترکیب‌بندی رنگ لباس‌هایش به مخاطب القا می‌کرد، این بود: روی ریل مذاکرات هسته‌ای، بازیگردان مقتدر و فن‌سالار که طالب صلح است، ما هستیم.

ارسال نظر برای این مطلب

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
۱۰ رازی که همه آقایان باید درمورد مغز خانم‌ ها بدانند	21	2747	nik952148
10 کار غلط خانمها در کلافه کردن همسر	6	2291	nik952148
حتما بخوانید! ازدواج؟ مگه بیکارم!	11	2926	nik952148
دختران آرایش میکنند تا شوهر پیدا کنند !	6	2522	sina512